Rond mijn vijftigste begon er iets te knagen: echt gelukkig was ik niet meer in mijn baan, het werk leek me niet meer te passen, maar wat wilde ik dan wél? Door allerlei ingrijpende organisatorische ontwikkelingen had ik het echter te druk om echt bij die vraag stil te staan.

De ommekeer kwam na het plotselinge overlijden van mijn broer. Een heftige gebeurtenis, gevolgd door een verdrietige periode. Een tijdje na zijn dood viel ik stil: ik was moe, had nergens zin meer in en vond veel dingen ‘geneuzel’, vooral op mijn werk. Ik had behoefte aan rust én ruimte voor herbezinning: wie ben ik, wat wil ik met mijn leven, wat wil ik nu echt als het gaat om werk? Om dit proces tijd en ruimte te geven, besloot ik uiteindelijk mijn baan op te zeggen. Niet makkelijk, wel nodig. Het heeft tijd gekost om los te laten wat ik had en uit te vinden waar ik naar verlangde en bovenal: hoe ik dat vorm kon geven.

Nu kan ik zeggen dat ik mede door het verlies van mijn broer mijzelf heb hervonden. En met Cretio een nieuw perspectief op werkgebied. Hier kan ik mijn kwaliteiten als organizer en coach inzetten om zo bij te dragen aan een nieuw perspectief voor wie dat mogelijk óók nodig heeft. Dát is waar ik blij van word!