‘Er was geen testament’, zei de familie tegen mij toen ik voor het eerst op bezoek kwam bij mevrouw om de nalatenschap van haar overleden echtgenoot af te wikkelen. Uiteraard wilde ik dat zeker weten. Na raadpleging van het Centraal Testamenten Register (CTR) bleek dat er wel degelijk een testament, namelijk één uit 1975, aanwezig was.
Bij navraag notaris bleek mevrouw ook haar testament in 1975 te hebben opgemaakt. Nadat ik dit testament met mevrouw had besproken bleek dat ze haar eigen erfenis toch anders wilde verdelen dan hoe het toen in haar testament uit 1975 was opgenomen. Na er 40 (!) jaar niet naar om te hebben gekeken, was de situatie inmiddels toch een stuk anders. Samen hadden ze geen kinderen, maar er waren wel kinderen uit het eerste huwelijk van haar echtgenoot. Die kwamen al jaren niet meer op bezoek en het was de wens van mevrouw dat haar nalatenschap naar haar eigen familie ging. En dus niet naar de stiefkinderen, zoals in haar testament stond vermeld.
Door de notaris werd een nieuw concept opgesteld, geheel conform haar wensen. Iedereen tevreden, dachten we……. Echter, in de periode tussen het concept en het opstellen van de definitieve akte kreeg mevrouw een hersenbloeding en daardoor kon ze de zaken niet meer goed overzien. Ze was inmiddels ‘wilsonbekwaam’ geworden.
Aan het concept-testament kon helaas geen waarde worden toegekend. Het stond immers niet vast dat de definitieve akte exact hetzelfde zou zijn als het concept. Mevrouw had zich in tussentijd immers nog een keer kunnen bedenken.
Deze situatie maakt weer pijnlijk duidelijk hoe belangrijk het is om tenminste elke 5 jaar te controleren of de inhoud van uw testament nog steeds aan uw wensen voldoet of wellicht aanpassing behoeft.
TIP: Een LevensDossier kan helpen deze en andere termijnen te bewaken en meteen je zaken op tijd en goed te (blijven) regelen.
Hits: 87