Drie jaar geleden heeft de notaris Anna naar mij doorverwezen, omdat zij een gevolmachtigde zocht om in haar levenstestament te benoemen. Anna was sinds lange tijd weduwe, had geen kinderen en haar enige zus, ook zonder kinderen, was kortgeleden overleden. Vandaar dat Anna besloten had om het te gaan regelen bij de notaris voor het geval dat. Na een aantal afspraken waarin we elkaar leerden kennen kreeg ik het vertrouwen van Anna om samen met haar het zo te regelen dat zij zich geen zorgen meer hoefde te maken over de tijd dat zij niet meer zelf zou kunnen doen wat voorheen zo vanzelfsprekend was..

(meer…)

Bezoeken: 408

Het is vandaag z’n dag niet. Dat zie ik meteen als ik bij meneer naar binnen loop. Eerst maar even rustig gedag zeggen en vragen of ik bij hem mag komen zitten. Het mag, al laat hij me dat met een wat stuurse blik en een hoofdknik weten.

(meer…)

Bezoeken: 508

Meneer zit aan de keukentafel met de ogen dicht als ik binnen kom lopen. Voorzichtig ga ik naast hem zitten, leg mijn hand op zijn arm en zeg zachtjes zijn naam. Hij schrikt een beetje en kijkt wat verbaasd op. Meneer is net verhuisd naar een verpleeghuis en is nog niet helemaal gewend aan zijn nieuwe woonomgeving. Hij mist zijn oude dorp en de contacten die hij daar nog volop had.

(meer…)

Bezoeken: 453

Het ruikt heerlijk naar sudderlapjes als ik om half elf in de ochtend binnen wordt gelaten. De heer Cornelissen glimlacht en niet zonder trots vertelt hij dat hij nog altijd zelf kookt en zijn boodschappen doet. Terloops meldt hij ook even dat hij inmiddels met zijn 90e vorige week  zonder kleerscheuren door de rijbewijskeuring is gekomen. En dat hij de krant leest, puzzelt en TV kijkt zonder dat hij een bril nodig heeft. Hij ziet er weer keurig uit:  een gestreken overhemd met stropdas, pullover en een pantalon met een scherpe vouw erin.

(meer…)

Bezoeken: 586